In eind oktober 2024 werd een nieuwe band gevormd onder de naam ‘M4GNET4R’. erwijl vier van de vijf leden konden worden herleid naar de toen net ontbonden groep リベラヴェル (Libravel), hield de vocalist zijn gezicht verborgen en gebruikte hij zelfs de naam “『』” – in feite ‘niets’ of ‘leeg’. Deze beslissing zorgde natuurlijk voor veel speculatie over wie hij was en of hij al een voorgeschiedenis in de muziek had.
Hoewel M4GNET4R aan verschillende live-evenementen meedeed, bracht de groep slechts één nummer en muziekvideo online uit. “#SiX” werd gecomponeerd door gitarist taka, maar wanneer je de muziekvideo en de daadwerkelijke single op streamingdiensten bekijkt, zie je een duidelijk contrast in zowel beeld als geluid. De muziekvideo werd uitgebracht op het YouTube-kanaal van platenlabel Bloom en stond vermeld als een project dat zich nog in de prototype fase bevond. Met de informatie die we nu hebben, is het vrij makkelijk te zien dat de muzikanten die we in de video zien niet dezelfde zijn als de muzikanten die we op de single horen.
In eind juni 2025 veranderde M4GNET4R zijn naam naar LIZA, maar de band was niet het enige dat van naam veranderde. De meeste leden veranderden ook hun artiestennamen en de vocalist werd eindelijk onthuld. LIZA bestaat uit vocalist HIVARI (ex. Ars Nøva), gitarist en violist Roki, gitarist ICE, bassist Amane en drummer #FFFFFF – allemaal voormalige leden van リベラヴェル (Libravel).
De ‘1st depiction’ van de band, “未完の肖像” (Mikan no Syouzou), werd vrijwel onmiddellijk uitgebracht na de naamsverandering op 25 juni, maar de muziekvideo verscheen pas op 12 juli op de YouTube-kanalen van de band en van hun label Bloom. De ‘2nd depiction’ van de band werd kort daarna uitgebracht, op 29 augustus, al werd de muziekvideo daarvan een dag eerder, op 28 augustus, onthuld.
Hoewel de groep momenteel twee releases heeft, kijken we vandaag alleen naar de ‘1st depiction’, de tweede bewaren we voor een andere dag.
Tot de dag dat ik mezelf “ik” kan noemen
In het Nederlands kan “未完の肖像” (Mikan no Syouzou) worden vertaald als “Onafgemaakt Portret”, en dit onthult al meteen het hoofdonderwerp van de lyrics en muziekvideo. Gecomponeerd door gitarist ICE en met lyrics van vocalist HIVARI, vertelt “未完の肖像” (Mikan no Syouzou) het verhaal van een onvoltooid portret door de ogen van een (enigszins instabiele) kunstenaar.
Maar als je enigszins bekend bent met de eerdere projecten van de leden, zie je invloeden van beide terugkomen. Sommigen kleiner dan anderen, maar de grootste invloed komt waarschijnlijk van HIVARI’s vorige band. Ars Nøva had eveneens een kunstgerelateerd thema, en je ziet dit al terug in LIZA’s logo. Onder de naam staat de tagline ‘Dark「」es Fantasy’. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een typfout of een verkeerde vertaling vanuit een Engelssprekend perspectief, maar kijk je dieper in de geschiedenis van de band, dan zie je dat hun eerste oneman live ‘Art Nouveau’ heette, de tweede ‘Art Nouveau #2’, en de derde, gepland voor januari 2026, ‘Art Nouveau #3’. De verjaardagslives van #FFFFFF en Roki roegen de titels ‘historie event Avant-garde~#FFFFFF Naissance’ en ‘historie event Avant-garde~Roki Naissance’ respectievelijk.
Het is dus vrij veilig om te concluderen dat LIZA Franse invloeden in hun werk verwerkt, waardoor ‘darkes fantasy’ allesbehalve een typfout is. In plaats daarvan is het de Franse variant van ‘dark fantasy’. En dit komt weer terug in hun eerste single.
“未完の肖像” (Mikan no Syouzou) is sung almost exclusively wordt bijna volledig gezongen in het Japans, met uitzondering van het openingsvers: “My broken dream in colors bled. Sleeps with the art I dread.”
Zoals al gezegd, gaat het nummer over een onvoltooid schilderij, verteld vanuit het perspectief van de schilder. Maar tegelijkertijd raakt het ook aan de mentale staat van de kunstenaar, en hoe verzonken deze is geraakt in het schilderij, de contouren en de kleuren. Maar het verhaal wordt verteld op een artistieke, bijna poëtische manier die veel ‘tussen de regels door lezen’ vereist om volledig te begrijpen wat HIVARI probeert over te brengen.
(Als je mijn werk volgt, kun je waarschijnlijk al raden dat dit een probleem gaat worden wanneer we straks bij de muziekvideo komen, toch? Onheilspellende voorbode…)
Verzen als “De vermenging van goed en kwaad, zittend in de marge, het portret dat tevoorschijn komt. Kijk, het is meedogenloos en projecteert de waarheid.” en “Starend naar ‘mij’ met een geheime blik, alsof het de eeuwigheid afwijst. Dat vieze, onuitwisbare pikzwart. Verf zelfs mijn eenzaamheid weg.” tonen duidelijk de mentale staat van de schilder. Voor hem is het schilderij meer dan gewoon een verzameling kleuren op een canvas. Voor hem leeft het.
Zoals gezegd heeft de muziekvideo haar handen vol aan de artistieke lyrics die zij moet verbeelden. Want hoewel er een heel duidelijke emotionele staat wordt beschreven, is er weinig tot niets waar de video qua visueel verhaal echt grip op heeft.
Toch is het LIZA gelukt om iets te creëren dat zowel fijn is om naar te kijken omdat we de leden hun ding zien doen (Wat, natuurlijk, muziek maken is) als iets dat toch een stukje van het verhaal uit de lyrics visualiseert.
De video opent met een shot van een schilderij en enkele lege lijsten voordat de gitaren inzetten en we meer zien van het artistieke decor waarin de leden spelen. Boekenplanken met boeken staan voor een damask-stijl behang en stoffen die van het plafond hangen, sommigen zelfs gescheurd en een raam bedekkend, in een kamer verlicht door vloerlampen met warm oranje licht. We zien ook shots van een kamer met een stoel op de voorgrond en een kaptafel op de achtergrond, waar vocalist HIVARI op de stoel springt terwijl een ander figuur, onze schilder, eerst op de achtergrond verschijnt maar al snel naar voren komt.
Door de video heen zien we shots van de band en individuele leden, maar ook een met kaarsen verlichte kamer waar onze schilder zich bevindt. Terwijl het nummer vordert brengt hij steeds meer verf aan op het canvas, totdat HIVARI’s melodische zang plaatsmaakt voor een lange schreeuw waarbij de lyrics meer gesproken dan gezongen worden:
“Als je zachtjes de vervormde omtrek volgt, glimlachen de dagen van herinnering zacht naar mij. Breek, vergeef, heb lief. Ja, jij bent mij en ik ben jou.” Op hetzelfde moment zien we de schilder bedekt in donkere verf, wat laat zien dat zijn mentale staat verder is afgedaald dan gezond is. Verzwolgen door zijn werk, iets dat ook wordt gezegd in: “Nu, met een levendig overstromend karmozijnrood, zal ik het leven uitbeelden.”.
Ondanks we het voltooide schilderij niet te zien krijgen in de video, suggereren de lyrics tegen het einde wel dat het is afgerond met “Een glimlach kondigt de serene voltooiing aan.”.
Conclusie
Hoewel het op het eerste gezicht misschien niet zo lijkt, schetst “未完の肖像” (Mikan no Syouzou) een beeld (sorry, deze woordspeling moest gewoon) dat niet alleen zijn verhaal laag over laag opbouwt zoals verf op een canvas, maar ook elementen van dark fantasy verwerkt in hun eerste werk. Alles is subtiel, maar het verschil met het enige eerdere werk dat we van M4GNET4R hebben is enorm. Waar dat eerder voelde als een experimenteel project ‘om te zien wat mogelijk is’, voelt dit als een veel meer uitgewerkt en kunstgericht concept.
Op het moment van publicatie van dit artikel hebben LIZA de verjaardagslives voor drummer #FFFFFF en gitarist/violist Roki al achter de rug, maar je kunt ze nog zien bij hun oneman ‘Art Nouveau #3’ in 池袋EDGE (Ikebukuro EDGE) op 13 januari 2026. Hun eerste tour ‘東名阪’ (Toumeihan – een afkorting voor Tokio, Nagoya en Osaka) begint de dag erna, op 14 januari.
Meer over LIZA
      |   |  |  |
 |  |
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
De reviews die ze maakt zijn vanuit het perspectief van een internationale fan, en worden aanvankelijk in het Engels geschreven voordat deze vertaald worden naar het Nederlands. Wat je niet terugziet op de Nederlandse versie is dat de Japanse vertaling van deze artikelen niet de uitleg over kanji symbolen en songtitels bevat, om zo die lezers niet te vervelen met informatie die ze waarschijnlijk al weten.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.