HITT is een multi-instrumentalist solo artiest wie in principe een one-man-band vormt met dit concept. Hij startte zijn carrière in muziek als bassist in een volledige band, maar deze situatie liet HITT inzien dat ondanks dat het leuk was, het niet voor hem weggelegd was. HITT is een entertainer in hart en nieren, en zijn poging tot het zijn van een one-man-band is niet alleen leuk om als publiek naar te kijken, het is ook helemaal zijn ding. Hij is erg vrolijk en zit vol energie wat zijn optreden erg beïnvloedt. Zoals ik al zei, het is erg leuk om naar te kijken, zelfs als je niet geïnteresseerd bent in de muziek die hij maakt.
Maar, we zijn hier voor een interview of niet? Voor de show in P60 was er nog wat tijd om even met HITT te praten over zijn Europese tour, maar ook over hem als muzikant…
Dus…
Laten we beginnen!
Om het interview officieel van start te laten gaan, kun je jezelf ook nog even voorstellen zodat de lezers weten wie je bent?
HITT: Noem me HITT, ik ben een multi-instrumentalist solo zanger. Ik speel piano, bass en castanet. Ik speel echter geen gitaar…
Dat zijn aardig wat instrumenten! Was het moeilijk om er zoveel tegelijkertijd onder de knie te krijgen? En heb je een favoriet onder deze instrumenten?
HITT: Om eerlijk te zijn ben ik overal slecht in. Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben en doe daarom maar wat. Ik ben voornamelijk een zanger, dus ik zie alle instrumenten als ondersteuning van mijn stem, want mijn stem is ook een instrument. Ik wil het beste zijn in dit instrument, dus besteed ik veel aandacht aan m’n stem. M’n favoriet… De leukste is “leven”.
Is het niet lastig om alleen op het podium te staan? Je zingt namelijk niet alleen, je speelt tegelijkertijd ook alle instrumenten die je gebruikt?
HITT: Vandaag is eigenlijk mijn tweede keer in P60. Twee jaar geleden kwam ik hier als bassist van een volledige band, en toen ik het gebouw vandaag zag herkende ik het en werd ik meteen blij. Toen ik hier kwam met de band was ik slechts een lid ervan, ik kon hulp vragen van de anderen. Maar vandaag ben ik alleen, dus alles wat ik doe is ook mijn verantwoordelijkheid. Desondanks is het erg leuk hoor!
Ik ben ook erg trots op mezelf dat ik nooit een show geannuleerd heb. Maar over verantwoordelijkheid en hulp van een andere muzikant vragen gesproken… Ik stuiterde eerder vandaag van de trap en kwam op m’n voet terecht. Het doet erg zeer, maar ik laat me hier niet door tegenhouden!
Je hebt ooit gezegd dat je wil dat alle ogen van het publiek op je gericht zijn tijdens je show. Ben je altijd zo geweest, of is dit er langzaamaan ingeslopen?
HITT: Het zit in mijn genen, dat hele “alle aandacht naar mij!”-dingetje. Ik ben al mijn hele leven zo. Ik krijg graag aandacht en toen ik klein was groeide ik snel op omdat ik opjonge leeftijd haargel en makeup begon te gebruiken. Gewoon omdat ik het leuk vond. De vele instrumenten die ik speel zijn ter ondersteuning van mijn stem, waardoor ik nieuwe dingen kan creeëren. Daarmee krijg ik hier ook weer aandacht voor. Hoe meer plezier ik heb, hoe meer aandacht ik krijg.
Naast een creatief concept met het one-man-band verhaal ben je ook creatief met je outfits Wat is belangrijk voor je als je deze costuums ontwerpt?
HITT: Er zijn twee erg belangrijke dingen die ik in overweging neem als ik een outfit maak: een is “jezelf zijn”. Als ik iets maak vraag ik me af “zou ik me hier prettig in voelen als ik het iedere dag moet dragen?”, en of ik me goed voel als ik het aan heb. De tweede is “of ik er sexy uitzie in een costuum”. Als ik er sexy uit zie dan trek ik weer de aandacht naar mezelf, en dan krijg ik weer motivatie om door te gaan. Bijvoorbeeld, toen ik het costuum voor “Kakkotsuke Man” (wat “zelflievend persoon” betekend in het Japans) combineerde ik iets heel cools met iets heel oncools en maakte ik mezelf er mooier mee. Terwijl ik ermee bezig was kwam ik ereachter dat als ik de sjaal van de outfit op een overdreven manier rondwuifde ik me in kon leven in het karakter. Mijn eerste idee was om het zilver te maken, maar ik ben geëindigd met iets dat meer naakt was dan iets anders!
Leuk om te weten: de outfit voor “Kakkotsuke Man” is gemaaktvan afval! Dit is het “oncoole” gedeelte waar HITT het over had in zijn antwoord op deze vraag.
Om maar even van het podium af te gaan, aangezien je er niet de hele dag op staat, wat vind je bijvoorbeeld leuk om in je vrije tijd te doen?
HITT: Dit is eigenlijk geheim, maar… Ik vind het leuk om helemaal niets te doen als ik alleen ben. Ik ga soms naar het strand om daar naar de horizon te staren. Ik krijg veel stress van mijn dagelijkse leven, dus dit is voor mij een goede manier om te relaxen.
Als je carrière als muzikant je ooit zou gaan vervelen, of erger nog, compleet in de soep loopt, wat zou je dan graag willen doen?
HITT: Een god zijn. Ik ben erg goed in het inschatten van de emoties van mensen. Als ik op het podium sta tijdens mijn show en naar het publiek kijk kan ik zien of ze het naar hun zin hebben of niet. Als ze het inderdaad naar hun zin hebben motiveert dit mij weer waardoor ik door kan gaan met een goede show neerzetten.
Dan heb ik nog een laatste vraag… Heb je nog een boodschap voor iedereen die het interview van vandaag leest?
HITT: Jazeker! Die heb ik wel! Kom alsjeblieft naar mijn shows, want de enige manier waarop je een HITT show mee kan maken is als het gaande is, live!
Extra informatie
Zoals HITT al zei, het concept van zijn one-man-band is erg moeilijk om uit te leggen, als je echt wil meemaken hoe dit in z’n werk gaat kan ik je alleen maar aanraden om naar een van zijn shows te gaan om het met eigen ogen te zien. Zelfs als je geen fan bent van de stijl van zijn muziek is zijn optreden -ondanks dat hij echt maar een man op het podium is- erg leuk om te zien!
Tijdens zijn show in P60 (Amstelveen) hebben we ook foto’s gemaakt. Deze foto’s zijn terug te vinden op ons fotografie portfolio, Arlequin Photography, door op de afbeelding hieronder te klikken!
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.